Nyukasl və Atletik Klubunun Azarkeşlərini Birləşdirən Qeyri-adi Dostluq: Bir Fanatın Çətin Seçimi

Çox güman ki, bu, Sent Ceyms Parkda ilk dəfə yaşanır. Yulen İzaqirre Çempionlar Liqası matçı zamanı sevimli "Atletik" Klubunun (Bilbao) rənglərində geyinəcək, lakin eyni zamanda boğazına "Nyukasl Yunayted" şərfini də atacaq. Baskiyalı azarkeş tərəflərin qarşılaşmasından əvvəl vəziyyətin onu çaşdırdığını bildirdi. İzaqirre deyir ki, Nyukaslın oyunlarını izləyəndə həmişə ev tribununda oturub, amma indi ilk dəfə rəqib azarkeş sektorunda olacaq. Axı bu stadionda həm də yerli komandanı dəstəkləyir.

O, matç oynanarkən necə hiss edəcəyini bilmir, çünki hər iki kluba qarşı hissləri çox güclüdür. Düşünür ki, oyundan zövq almaqdan daha çox əziyyət çəkəcək. Yulen İzaqirre belə deyir: "Mən onların heç birinin uduzmasını istəmirəm." Bu cür ikili sədaqətin yaranması klubların 1994-cü ildəki son rəqabətli görüşünün mirasıdır. Məhz bu hadisə İzaqirrenin Nyukasla bağlanmasına səbəb oldu, azarkeşlər arasında isə möhkəm dostluq yarandı.

Həmin vaxt İzaqirrenin cəmi altı yaşı olsa da, o, bu gecənin təsirini sonradan hiss etdi. Atası Mikel Bilbaodakı "San Mames" stadionunda idi. "Atletik" o görüşdə 1-0 qələbə qazansa da (UEFA Kubokunun ikinci mərhələsi), yerli azarkeşlər meydana daxil olub rəqib tribunadakıları alqışladılar. Bu hərəkət illərdir yaddaşlarda qalan və idman ruhunu əks etdirən nadir jest idi. Həmin an UEFA Kubokunun matçında oynayan futbolçular üzərində də silinməz təsir bağışladı.

Məsələn, hücumçu Qontzal Suanses ilk görüşdə Sent Ceyms Parkda "Atletik" üçün qol vurmuşdu, cavab görüşündə isə doğma klubunun heyətində Bilbaoda meydana çıxmışdı. O, bu hekayənin bir hissəsi olmaqdan böyük məmnunluq duyur. Suanses deyir: "Atletik"də oynamaq arzumun Nyukasl ilə qurulan bu gözəl hekayənin bir hissəsi olması məni sevindirir." Bu dostluq sübut edir ki, futbol rəqabətdən kənar da güclü bağlar yarada bilər.