Polkovnik: 14 yaşımda çıxdığım kənddə, evimizin yanında dayansam da, tanıya bilmirdim, hər tərəf səngər idi - MÜSAHİBƏ

Vətən müharibəsinin iştirakçısı, 2022-ci ildə Kəlbəcərdə minaya düşən polkovnik Vüqar İsbəndiyarov döyüş yolundan və ağır zədələnməsindən danışıb. İsbəndiyarov 1978-ci ildə Cəbrayıl rayonunun Sədi kəndində anadan olub, 1993-cü ildə isə ailəsi ilə birlikdə məcburi köçkün düşüb. Hərbi Liseyi bitirdikdən sonra təhsilini Bakı Ali Ümumqoşun Komandirlər Məktəbində davam etdirib. Müharibə başlayanda bu məktəbdə çalışsa da, dərhal cəbhəyə göndərilib. O, müxtəlif bölgələrdə, o cümlədən Naxçıvanda və Murovdağ istiqamətində xidmət edib, müharibədə göstərdiyi xidmətlərə görə Prezident İlham Əliyevin sərəncamları ilə Cəbrayılın, Qubadlının, Zəngilanın azad olunmasına görə və “Hərbi xidmətlərə görə” medalları ilə təltif edilib. Polkovnik döyüşə hazırlıq məşqləri keçdikcə müharibənin yaxınlaşdığını hiss etdiklərini bildirib. Sentyabrın 27-də səhər saat 5.30-da həyəcan siqnalı gəlib və Azərbaycan Ordusunun bütün cəbhə boyu əks-hücum əməliyyatına başladığı elan edilib. Bu günü illərdir gözləyirdilər; məcburi köçkünlük taleyi hərbçi olmaq arzusunu qərara çevirmişdi. Həyəcan siqnalından sonra dərhal Goranboyda cəmləşmə rayonuna yola düşüblər. Üç gün ərzində səfərbərliklə çağırılan şəxsi heyəti qəbul edib silahlandırıblar. Təlimlərdən sonra, artıq 6-7-ci gündən Cəbrayıl istiqamətində döyüşlərə cəlb olunublar.

İsbəndiyarovun sözlərinə görə, əslində, qələbənin əldə olunması üçün nəzərdə tutulan vaxt daha qısa idi- iki həftə ərzində yekunlaşmalı idi. Ancaq ərazi və hava şəraiti kimi səbəblərdən bu müddət bir qədər uzanıb. Onlar Füzulinin Horadiz kəndi istiqamətində cəmləşmə rayonunda olublar. Səfərbərliklə cəlb olunan heyət olduğu üçün, onların əsas tapşırığı irəlidə gedən qoşunların sağ və sol cinahlarını qorumaq idi. Bu, düşmənin arxadan və ya yandan atəş açmasının qarşısını alırdı. Müharibənin əsas məqamlarından biri olan, düşmənin illərlə möhkəmləndirdiyi “Ohanyan xətti”nin yarılmasında polkovnik şəxsən iştirak etməsə də, bir neçə gün sonra Cəbrayılın mərkəzinə qədər hərəkət edə biliblər. O qeyd edib ki, bu xətt tank səngərləri, yarğanlar və digər süni maneələrdən istifadə olunaraq çox möhkəm tikilmişdi. Lakin tankçılarımız, xüsusi təyinatlılarımız və mühəndislərimiz boşluqlardan sızaraq “Ohanyan xəttini” bir neçə saat ərzində yara bildilər. Qubadlıda düşmən komandirinin otağından tapılan xəritələr onların Azərbaycan Ordusunun bu xətti keçəcəyi halda, ikinci xətdə qarşımızı ala biləcəklərini düşündüklərini göstərirdi. İsbəndiyarov öz doğulduğu Sədi kəndinə çatanda isə tanınmaz vəziyyətlə qarşılaşıb. O, 14 yaşında tərk etdiyi kənddə evlərinin yanında dayansa da, hər tərəfin səngər olması səbəbindən oranı tanıya bilməyib.

Hərbçi döyüş gərginliyi fonunda başqa hisslərə yer olmadığını desə də, Vətən müharibəsinin gedişində Milli Qəhrəman Polkovnik Şükür Həmidovun şəxsi heyəti necə ruhlandırdığını xatırlayıb. O, Həmidovu çox mərd və ürəkli, nadir istedadlı zabit kimi səciyyələndirib. Polkovnik uzun illər Polad Həşimovla da birgə xidmət etdiyini qeyd edib. O, rəhmətlik general-mayor Polad Həşimovu tarixə düşəcək hərbçi, sadə, amma çox tələbkar zabit kimi təsvir edib. Həşimov tabeliyində olan heyəti çox sevir, lakin eyni zamanda onlardan yüksək tələblər irəli sürürdü. O, əsgərlərin qayğısına qalırdı; məsələn, əsgərin evə getmək istədiyini biləndə, pulu olub-olmaması ilə maraqlanır, icazə verirdi. Həşimovun gözütox olması ilə bağlı bir əhvalatı da danışıb: ad günündə həmkarlarının yığdığı pulu şəxsi hədiyyə üçün deyil, qərargahın təmiri üçün sərf edib. İsbəndiyarov qeyd edir ki, Həşimov çox savadlı idi, döyüşün necə idarə olunmasını komandirlərə gözəl öyrətmək qabiliyyətinə malik idi. Onun ən böyük arzusu Kəlbəcərə daxil olmaq və Basarkeçər-Ağdərə yolunu bağlayaraq Qarabağla əlaqəni kəsmək idi. Təəssüf ki, Həşimov bu qələbəni görə bilmədi.

Vətən müharibəsindən sonra, 2020-ci ilin noyabrında İsbəndiyarov Kəlbəcər istiqamətində briqada komandiri təyin olunub. 2016-cı ildən 2019-cu ilədək Murovdağ yüksəkliyində xidmət etdiyi üçün, Ömər aşırımından keçməklə Kəlbəcərə ilk daxil olanlardan biri olmaq onun üçün böyük qürur mənbəyi idi. Lakin müharibə bitsə də, mina problemi ağır nəticələr verdi. 2022-ci il iyulun 26-da xidməti vəzifəsini yerinə yetirərkən minaya düşüb. Hadisə ərazilərin kəşfiyyatı zamanı baş verib. O güman edir ki, mina ya gecə, ya da Kəlbəcər üçün xarakterik olan qatı duman şəraitində basdırılmışdı. Partlayışdan bir qədər əvvəl yolda basdırılmamış bir mina tapıblar. Bu tapıntı onların mina sahəsində olduqlarını göstərib və bəlkə də daha böyük itkilərin qarşısını alıb. Anidən ayağını tərpətməklə partlayış baş verib. Ermənistan istehsalı olan piyada əleyhinə mina təkcə yaralamaq üçün nəzərdə tutulmuşdu ki, bu da döyüş əməliyyatlarında əlavə qüvvə sərfini tələb edir. Ayağını itirsə də, özünü itirməyib və həmin halda bir neçə həkimlə danışıb. Gəncədə keçirilən 10 saata yaxın davam edən əməliyyat nəticəsində ikinci ayağı amputasiyadan xilas edilib. Polkovnik əməliyyatların hamısının uğurlu olduğunu, lakin Şuşanın azad olunmasını ən önəmli tarixi əməliyyat hesab etdiyini vurğulayıb. Sonda o, qələbənin Ali Baş Komandanın rəhbərliyi altında Azərbaycan Ordusu və xalqının birgə fəaliyyəti nəticəsində qazanıldığını və dünya hərb tarixində uzun illər öyrəniləcəyini qeyd edib.